මම ආපහු ආවා........

බොහෝ කාලයකින් අඩවියට ආවේ.
අඩවියෙන් පිට වී සිටියේ 'චන්ද්‍රවතීගේ කතාව' ලිවීම වෙනුවෙනි.

'චන්ද්‍රවතීගේ කතාව' ලිවීම ද අතරමඟ නවත්වන්නට සිදුවිය.
ඒ ජීවත් වීම වෙනුවෙන් යළිත් රැකියවකට යාමට සිදු වූ බැවිනි. මුළු මහත් දහවලම වැයවන්නේ ඒ රැකියාව වෙනුවෙනි. රාත්‍රියට ලියන්නට නොහැකි වන්නේ ගෙදර පරිගණකය සදාකාලික නින්දකට පත්ව ඇති බැවිනි.

කාර්යයාලයේ කරන්නේ 'කුලියට ලිවීමකි'. (ඒ ලියන දේවල් ද පළ වන්නේ නැත. එහි කොන්දේසි අධිකය. දෙමළුන් ගැන ලියන්නට බැරිය. රාජපක්ෂ පවුලට හෝ ආණ්ඩුවේ ලොක්කන්ට චෝදනා කරන 'වොයිස් කට්' ඔවුන් විසින් 'කට්' කර දමයි. අවසානයේ මා ලියා දෙන වාර්තාවක් පළ වන්නේ උඩු යටිකුරු වී 'විකෘති' වීමෙන් පසුවයි. මා ලියන්නෙකු ලෙස ට සහභාගි වන ඒ වැඩසටහන මම නොඅසමි. කේන්ති යන නිසා.....රස්සාව දමල ගහල ගෙදර නවතින්න හිතෙන නිසා.)

මලාලා යුසුෆ්සායි නමැති පකිස්ථාන පාසැල් සිසුවිය ඊයේ රාත්‍රියේ තලේබාන් ත්‍රස්තවාදියෙකුගේ වෙඩි ප්‍රහාරයකට ලක් වූ පුවතත්, ඒ අනුව මේ වන විට ඇති වී තිබෙන මාධ්‍ය උනන්දුව අනුවත් මට නැවතත් 'අඩවිය'ට එන්න පාර මතක් වුණා.

කාර්යාලයේ වැඩ අතර තුර 'හොරෙන්'ම අඩවියට පැනගත්තේ මේ සටහන තියන්න.

මේ පකිස්ථාන සිසුවිය තලේබාන් පාලනයක් සහිත 'ස්වාට්' නැමැති ප්‍රදේශයේ ජීවත් වන බවත්, තලේබාන් ත්‍රස්ත පාලනය විවේචනය කරමින් බ්ලොග් අඩවියකට ලිපි ලිවීම හේතුකොටගෙන තලේබාන්වරු ඇයට වෙඩිතබන්නට ඇති බවත් වාර්තා වනවා.

11 හැවිරිදි වියේ සිට ම ඇය දිනපොතක් වශයෙන් අදාල බ්ලොග් අඩවිය ලියමින් සිටියාලු. ඒ අතර තුර බී.බී.සී. උර්දු සේවයට ද ඇය තමන්ගේ වාර්තා යැව්වාලු.

'ඈන් ෆ්‍රෑන්ක්' ව මතක් වුණා.

කුවන්ණාට තද 'හීන මානයක්' දැනුනා.