පාන්දර පහට මම අවදි වුණා, තාමත් ඔහු මට තුරුලු වී නිදන්නට සැරසෙමින් සිටිද්දී....ඔහු නින්දට එන විට පාන්දර හතරට විතර ඇති....තාමත් ඔහු වෙත නින්ද ඇවිත් නැහැ.
මගේ බද වටා වැටී ඇති ඔහුගේ ලියන අත මා'තින් සෙමෙන් සෙමෙන් එසැවේ....එසැවී සුදු කොට්ටය මත තැබේ...මම ඔහු නළලතෙහි හාදුවක් තබමි.ක්රමක්රමයෙන් සුදුපාටට හැරෙමින් යන ඔහුගේ කෙටි කෙස් වැදීමෙන් මගේ නාසය කිති කැවේ...කලු පාට පරයමින් නැගී නැගී එන සුදු පාට රැවුල් ගස් ඔහුගේ මුහුණෙහි දකිමි.
ඉතින් තවත් ඔහු වෙත තුරුලුව ඉන්නට මට ඉඩ ලැබෙන්නේ නැත.
මම කුස්සියට යමි. සුදු පාට පිඟන් ගඩොලු ඇතිරූ පැන්ට්රිය මත දී උදේ සහ දහවල සදහා ඔහුගේ, මගේ සහ දරුවන්ගේ ආහාර සකසමි.
නිවසේ ඉදිරි දොර හරිමි. සුදු පාට ඇදගත් අපගේ දරුවන් සුදු පාට ඇදගත් අනෙක් දරුවන් ද සමඟ එකට, එක පේළියට පාසල් යනු දකිමි.
නැවත ගෙට එමි. දහසක් සිහින අතරේ නින්දෙහි කිමිදී සිටින ඔහු දකිමි. ඇද මත සුදු පාට ඇතිරිල්ලේ ඔහුට තුරුලු වී වැතිරෙමි.....ඔහු තද නින්දේ- ඇහැරවන්නට, කිතිකවන්නට, වැළදගන්නට, නිදි බිදින්නට සිත් නොදේ.
ඔහු වැඩකරමින් සිටි පරිගණකය තවමත් අවදියෙනි. ඔහුගේ විද්යුත් තැපෑල ද වසා දමා නැත. රෑ තිස්සේ නිදි මරාගෙන ලියූ ලිපිය විද්යුත් තැපෑලට දැමූ සැණින් ඔහු නිදන්නට යන්න ඇත.....මම පරිගණකය නිවමි.
කොස්ස ගෙන සුදු පාට ටයිල් පොළොව අමදිමි. නාන කාමරයේ සුදු පාට බිම ද, සුදු පාට වැසිකිලි-කැසිකිලි-බේසම් ද සෝදා පිරිසිදු කරමි.
ඔහුගේ උදෑසන කෑම වේල සුදු පාට පිඟානකට බෙදමි...සුදු පාට ලොකු ජොග්ගුව තේ වලින් පුරවමි. ඉතින් ඔහු අවදි කරමි.
මුහුණ කට සෝදාගෙන, කෑම කා අවසන ඔහු දැන් තේ බොයි.
''මගේ සුදු ෂර්ට් එක අයන් කරන්න...'' ඔහු කියයි.
මම ඔහුගේ සුදුපාට අත්දිග කමිසය ද, සුදු පාට යට බැනියම ද, සුදු පාට ලේන්සුව ද මැද දෙමි.
සුදු පාට කමිසය ඇද, එය කලු කලිසමට යට කර, සුදු පාට මේස් දමා, කලු සපත්තු ඇදගෙන, කලුපාට ෆයිල් කවරයෙහි සුදු පාට කොල ගොඩක් පුරවාගෙන එය සුදු පාට රෙදි බෑගයේ දමාගෙන දැන් ඔහු සැරසෙන්නේ.... යන්න..!
ඔහු මගේ නළල සිඹ පිටව යද්දී මම අසමි- '' අදවත් කලින් එනවද..? ''
උත්තරයක් නොදී ටිකවේලාවක් මා දෙස බලා සිට ඔහු පිටව යයි.
පහුගිය හැමදාම ඔහු ආවේ ප්රමාද වී....ආපු වෙලාවේ ඉදන් පරිගණකය වෙත වාඩි වී ලිව්වා...ලිව්වා...ලිව්වා...
රෑ වෙන කොට එයාගෙ යාලුවන් සහ විරුද්ධ පක්ෂයේ මන්ත්රීවරු ගෙදරට කෝල් කරමින් ඔහු ආවද කිය කියා ඇහුවා...මම කිව්වා නෑ කියලා...පැය කිහිපයක් තිස්සේ ඔහුගේ ජංගම දුරකතනය ද නිදි වැදී...
ඊට පස්සේ මං ගියා පොලිසි.
''අපි දෙන්න හවස පත්තර කන්තෝරුවෙ ප්රෙස් ක්ලබ් එකේ දි පොඩියට සෙට් වුණා... ඊට පස්සෙ හවස හය හමාරට විතර බස් හෝල්ට් එකට යමින් ඉන්දැද්දි අපි දෙන්නවම ඉස්සුවා...උන් මූණු වල කලුපාට රෙදි ඔතාගෙන හිටියේ. පාරවල් කිහිපයක ගිහින් අන්තිමේදි මාව විතරක් මඟ දාල එයාව අරගෙන ගියා ප්රශ්න කරන්න කියල....''
එයාගෙ යාලුවෙක් පොලිසියට ඒ වගේ කට උත්තරයක් දීල තිබුණා.
ඒක සුදු වෑන් එකක් ලු.
එදා ඉදන් මාත් අදින්නෙ සුදු.
(බොරැල්ලේ දහවලකදී උග්ර පිපාසාවක් දැනී සන්ධ්යා එක්නැලිගොඩ සමඟ කඩේකට ගොඩ වැදී, හීතල බීම වර්ගයක් බොමින් සිටියදී හිතේ ලියැවුණු කතාවක්)
No comments:
Post a Comment